wielki błękit

Na pierwszy rzut oka to wielka łąka z ostami i rozwalającą się ruderą. Na dodatek to brzydkie pogorzelisko z pędzącymi tuż obok samochodami. Ale są tacy, to nie żart, którzy widzą przede wszystkim jego ultramarynowe oblicze. Nawet musztardowe drzwi i dziury w dachu im nie przeszkadzają.

Niektórzy się zachwycają, bo dom wygląda jakby Adriatyk się na niego wylał. W pełnym słońcu mieni się wszystkimi kolorami jakie potrafi przybrać zimne i czyste morze z białymi kamieniami na dnie.

Patrzyłam na niego do ostatniej chwili z nosem przyklejonym do szyby samochodu i otwartymi ustami.

 A było tak…

- Widziałeś ten dom?????? Widziałeś????? Widziałeś ten kolor?

- No widziałem… niebieski…

- Niebieski?????!!!! Tylko tyle?! To jest cudowny niebieski!!!!! Głęboki, z przetarciami, momentami błękitny, ale z dominującą ultramaryną!!!!! Widziałeś???????

- No przecież mówiłem, że niebieski…

- A tę fakturę widziałeś?! Ten tynk kruszący się jak lód na      jeziorze? Widziałeś???

- No rudera… co ty się tak znowu podniecasz!!! To przecież kolejna rozwalająca się rudera. Zaczyna się…

- Nie rudera tylko żywy surrealistyczny obraz. Nagle pośród zieleni zaskakuje Cię taka intensywnie niebieska fasada starej chałupy. Dom ledwie stoi, ale oczu nie możesz od niej oderwać przez ten kolor!!!! Gdyby była w innym kolorze, to nawet byś jej nie zauważył. Ultramaryna ma moc!!!

- Ja też mam moc…

- Szkoda, że nie mam aparatu…

- Ja też mam moc….

- Następnym razem jak będziemy jechać do Krakowa, pojedziemy tą drogą? Proszę, proszę!!!!!!!

- Znowu to samo… ok. zrobię Ci zdjęcia przy tej chałupie… rudera… zawali mi się na głowę i tyle z tego będzie…

Do zobaczenia 

Ewa

Photos by Stand Up Fashion

spodnie - sh

marynarka - promod

top - gina tricot

buty - zara

torebka - romwe

okulary - moschino